Το συγκεκριμένο κείμενο δεν αντικατοπτρίζει όλους τους εργαζόμενους στην ασφαλιστική αγορά ,αλλά σίγουρα εμένα και μερικούς ακόμα συναδέλφους του agency system που τυχαίνει να γνωρίζω.
Εξέλειπε η ανθρωπιά αγαπητοί μου.
Στρατολογήθηκε ο συνάδελφος στο επάγγελμα στα 27 του χρόνια από μεγάλη και σίγουρη εταιρία ,στην καλύτερη επαγγελματική ηλικία ,του έταξαν καριέρα , επαγγελματική καταξίωση ,εργασιακή σταθερότητα και εξέλιξη. Πράγματι ρίζωσε στο επάγγελμα και το υπηρέτησε με πίστη και αφοσίωση κερδίζοντας γνώση ,φίλους ,διακρίσεις ,χρήμα, αναγνώριση και καταξίωση. Στα 52 , λίγα χρόνια πριν την συνταξιοδότηση του, αφού τον ξεζούμισαν στην κυριολεξία, τον πέταξαν στο δρόμο διάφορα νεόκοπα στελέχη δίχως ίχνος επαγγελματικού πολιτισμού και το χειρότερο , εξέθεσαν και στο τυχόν χαρτοφυλάκιο του με το πρόσχημα της εξυπηρέτησης <<ορφανών>> πελατών σε κάποιους λίγους ευτυχώς πρώην <<συναδέλφους>> του , που ως άλλοι κανίβαλοι το αποδεκάτισαν προς ίδιον όφελος με τις ευλογίες των προϊσταμένων τους.
Μια από τις πολλές αληθινές ιστορίες του ασφαλιστικού χώρου που ακούμε καθημερινά και οι περισσότεροι κουνάμε αδιάφορα τους ώμους.
Οι σκληροί άγραφοι νόμοι της λεγόμενης ελεύθερης ανταγωνιστικής ασφαλιστικής αγοράς ,την δίχως ίχνος κανόνων επαγγελματικής ηθικής, αμερικανοποίησαν τους εργαζόμενους στον κλάδο σε όλες τις βαθμίδες κάνοντας μας ,άλλους βαρήκοους ατομιστές , άλλους υπερόπτες που μετά από κάποια βράβευση σε κάποια ημερίδα καβαλούσαμε το καλάμι , άλλους αδίσταχτους αριβίστες ,άλλους αλκοολικούς εργασιομανείς ,άλλους σκέτο αλκοολικούς και άλλους εμφραγματίες .
Επίσης το σίγουρο είναι ,αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς ,ότι σε αρκετούς από εμάς διαλύθηκε ο οικογενειακός μας ιστός με τα ανώμαλα αλλοπρόσαλλα ωράρια με τα γεύματα ή τα δείπνα εργασίας με τα σεμινάρια στις ποιο ακατάλληλες ώρες και μέρες και με τα ξενόφερτα μηνύματα για το τι θεωρείται επιτυχία και τι όχι .
Δεκάδες δήθεν συνάδελφοι < <πετυχημένοι >> αμερικανοεγγλεζοι ,χρηματοδοτούμενοι από τις εκάστοτε διοικήσεις ,μας ντοπάριζαν με τραβηγμένες από τα μαλλιά ιδέες και μηνύματα σε ημερίδες και συνέδρια για το τι εστί επιτυχία!
Τρέχαμε από το πρωί μέχρι τα άγρια μεσάνυχτα κυνηγώντας την αίτηση ..την πώληση…
..το χρήμα ..τη διάκριση …την επιτυχία …το χρήμα ..τη διάκριση ...τα μπόνους …το στόχο .
Ο στόχος! Αx αυτός ο έρημος στόχος! Το <<κλείσιμο>> των αιτήσεων την παραμονή των Χριστουγέννων ,το κλείσιμο του χρόνου την παραμονή της πρωτοχρονιάς …..Πάει η υγεία ,πάει η οικογένεια ,πάει η ψυχική ηρεμία .Ξυπνάς μια μέρα από τον λήθαργο και ξαφνικά βρίσκεσαι γονιός μεγάλων παιδιών, άνεργος γιατί η εταιρία σου σε θεώρησε στα πενήντα σου ανεπαρκή και εκτός μελλοντικών πλάνων με αποπομπή δίχως σοβαρό λόγο και με κλονισμένη υγεία !
Αναρωτιέσαι που πήγε η φιλία ,οι καλές μακροχρόνιες επαγγελματικές σχέσεις ,οι υποσχέσεις των <<μεγάλων >> ότι σε αυτή την εταιρία θα γεράσουμε μαζί!
Αναρωτιέσαι αν υπάρχει επαγγελματικός πολιτισμός!
Ανατριχιάζεις με την ωμή συμπεριφορά ,την στυγνή αντιμετώπιση και την παντελή έλλειψη ανθρωπιάς και λεβεντιάς κάποιων δήθεν μεγαλοστελεχών.
Δεν διώχνεις κύριε τάδε μου κάποιον όταν είναι ανήμπορος με αποδεδειγμένα σοβαρότατα προβλήματα υγείας επειδή εκείνο το διάστημα τον κρίνεις ως μη παραγωγικό σύμφωνα με τους κανονισμούς πωλήσεων σου και δεν χτυπάς κάποιον ,έστω και αντίπαλο σου όταν είναι πεσμένος κάτω ανήμπορος να αντιδράσει. Πού πήγε το fair play !
Αναρωτιέσαι τι έγινε και άλλαξαν όλα έτσι ξαφνικά! Ποιός φταίει! Τί φταίει!
Η απάντηση είναι μία συνάδελφοι μου.
Δεν μας φταίει ούτε ο Δαβίδ ,ούτε ο Γολιάθ ,ούτε ο ψηλός ούτε ο κοντός ,ούτε ο Μηνάς ,ούτε ο Παύλος ,ούτε ακόμα και αυτός ο στυγνός χοντρός. Αυτοί βρήκαν και έπραξαν αναλόγως! Άστους αυτούς .Όπως έστρωσαν θα κοιμηθούν λέει ο σοφός λαός και ότι έσπειραν θα θερίσουν. Στην πραγματικότητα φταίμε όλοι εμείς που πιαστήκαμε αδιάβαστοι και πιστέψαμε τυφλά σε αυτούς. Με την ανοχή μας εκθρέψαμε τέτοιες ανεκδιήγητες εργασιακές συμπεριφορές!
Αυτοί καλά κρατούν τις θέσεις τους και τους παχυλούς μισθούς τους ,πλην λίγων εξαιρέσεων.
Εμείς οι υπόλοιποι;
Μετρηθήκαμε, ζυγιστήκαμε και βρεθήκαμε ελλιποβαρείς
Καλή δύναμη και καλή υπομονή
Ένας έντονα προβληματισμένος συνάδελφος
