Η οικονομική κρίση βάλλει και το επάγγελμα μας το οποίο βρίσκεται στην ποιό κρίσιμη καμπή του και θα πρέπει όλοι μας να είμαστε σε εγρήγορση. Εμείς οι ασφαλιστικοί διαμεσολαβητές είμαστε ένα ανθεκτικότατο είδος επαγγελματία που μέχρι σήμερα επιβίωσε περνώντας συμπληγάδες. Τον
επιούσιο τον κερδίζουμε δίνοντας μάχες καθημερινά στο πεζοδρόμιο και –ας μου επιτραπεί η έκφραση-οι περισσότεροι από το σινάφι μας δεν θα πεινάσουν. Οι καταστάσεις όμως αλλάζουν.
Στην πολύ δύσκολη αυτή περίοδο που περνάμε χρειαζόμαστε διαβεβαιώσεις για τη βιωσιμότητα του επαγγέλματος μας και επιβεβαιώσεις ότι δεν θεωρούμαστε από τις ασφαλιστικές εταιρείες <<είδος προς εξαφάνιση>>. Για να γίνει αυτό θα πρέπει να αφυπνιστούμε, να απαιτήσουμε την εντονότατη δραστηριοποίηση των κλαδικών μας φορέων προς όλες τις κατευθύνσεις(πολιτεία –εταιρίες –επιμελητήρια)και εάν χρειαστεί να κατεβούμε στο δρόμο. Να αποστομώσουμε τις πληρωμένες φωνές!
Δεν ζητάμε πολλά από τις εταιρίες που συνεργαζόμαστε και εκτός από αξιόπιστα προϊόντα-υπηρεσίες για τον Έλληνα καταναλωτή-ασφαλιζόμενο, απαιτούμε επαγγελματικό σεβασμό και διοικητική και ηθική υποστήριξη στα δύσκολα. Αντ αυτού πολλές φορές βρισκόμαστε αντιμέτωποι με τη αμφισβήτηση, την επικριτική συμπεριφορά, την υπεροψία που ενίοτε αγγίζει τα όρια της αλαζονείας και τις απειλές διαφόρων διευθυντών πωλήσεων που επιβάλουν ένα εγωκεντρικό management που θίγει την αξιοπρέπεια μας.
Ακούμε συχνά τα ίδια στερεότυπα από ανώτατα στελέχη ασφαλιστικών εταιριών σε διάφορες εκδηλώσεις για τις ευκαιρίες ανάπτυξης που παρουσιάζονται μέσα από περιόδους οικονομικών κρίσεων και πώς μπορούμε να τις εκμεταλλευτούμε υπέρ μας. Επιχειρηματολογούν υποστηρίζοντας ότι καταστάσεις ανωμαλίας και ανασφάλειας δημιουργούν τις κατάλληλες προϋποθέσεις για να πετύχουμε τους στόχους μας ιδιαίτερα στον κλάδο Ζωής. Εάν το δούμε μόνο από την πλευρά της ψυχολογικής παρακίνησης και επαγγελματικού ντοπαρίσματος, σε τέτοιες οικονομικές συγκυρίες, από το να μιζεριάζουμε, έχει καλώς, ειδάλλως έχω πολλές ενστάσεις!
Τα ερωτηματικά μου είναι πολλά. Ποιοί να τις εκμεταλλευτούμε ;Σε ποιο ποσοστό αναφέρονται; Με ποια διοικητική υποστήριξη; Με ποια παρακίνηση; Με ποιες συμπεριφορές; Με απειλές καταγγελίας της σύμβασης μόνο; Με ειρωνικά σχόλια για επαγγελματική ανεπάρκεια; Με δημόσια επίπληξη; Με προτάσεις μείωσης των προμηθειών; Με αμφισβήτηση του επαγγέλματος στις ιδιωτικές τους συναντήσεις μεταξύ τυρού και αχλαδιού; Με απαξίωση προσωπικοτήτων και σπίλωση υπολήψεων; Σε ποιο πανεπιστήμιο σπουδάσατε κύριοι αυτό το είδος management να του στείλουμε συγχαρητήρια επιστολή;
Δηλώνουν ότι μπορούμε όλοι να κερδίσουμε μέσα από περιόδους κρίσεων, αρκεί απλά να <<βγούμε για δουλειά>>. Αν βλέπουν τόσο απλά τα πράγματα τότε κανένα πρόβλημα! Να πανηγυρίσουμε που η χώρα μας βρίσκεται ένα βήμα πριν την πτώχευση ,και επιτέλους μας δίνεται η ευκαιρία να πετύχουμε όλοι τους στόχους μας! Να βγούμε στους δρόμους και να αρχίσουμε να <<κόβουμε μονέδα>>. Ας μη το σχολιάσω καλύτερα αυτό που κι αυτοί ισχυρίζονται, ότι <<λεφτά υπάρχουν>> και είναι το μαύρο χρήμα της παραοικονομίας και τα τοιαύτα!
Ήθελα να ξέρω τόσο πολύ υποτιμούν την νοημοσύνη μας; Για τόσο κουτούς μας περνάνε; Εφ όσων είναι τόσο ρόδινα τα πράγματα κύριοι γκουρού του management γιατί δεν βγαίνετε στους δρόμους να πουλήσετε και τα συμβόλαια Ζωής με τα anytime σας; Γιατί πιέζετε τους ασφαλιστές;
Το χειρότερο είναι ότι αρκετοί από εμάς ακόμα βρίσκονται σε οικιοθελή λήθαργο και τους πιστεύουν γεμίζοντας τον εαυτό τους με ενοχές ότι τάχα είναι οκνηροί και άχρηστοι που δεν τα καταφέρνουν και το ακόμα χειρότερο είναι ότι κάποιοι από εμάς εθελοτυφλούν και τους υποστηρίζουν ακόμα και τώρα μετατρέποντας τους εαυτούς τους σε μόνιμους χειροκροτητές. Ντροπή μας κύριοι!!!
Εάν είναι η μεγάλη ευκαιρία ανάπτυξης του ασφαλιστικού κλάδου την παρούσα περίοδο ,τότε πού είναι το αγκάλιασμα των εταιριών προς όλα τα δίκτυα πωλήσεων; Προς τι οι κινήσεις τύπου anytime;Γιατί κάποιοι CEO έχουν τελειώσει τα IN HOUSE AGENCY;Γιατί προσπαθούν να απαξιώσουν τα δίκτυα ανεξάρτητων ασφαλιστικών διαμεσολαβητών, πουλώντας από μόνοι τους φθηνότερα;
Μήπως τα ανώτατα στελέχη (CEO)με πρόσχημα την κρίση δράττονται της ευκαιρίας για μονόπλευρη ευκαιρία ανάπτυξης και προχωρούν σε μειώσεις μισθών και προμηθειών και σε μαζικές απολύσεις, ενίοτε με τις ευλογίες των κυβερνόντων, με στόχο όχι κατ ανάγκη την μείωση των πιθανοτήτων ζημιάς της επιχείρησης, αλλά την επίτευξη του στόχου αύξησης της κερδοφορίας με αντάλλαγμα το προσυμφωνηθέν bonus που τους τάζει το αφεντικό; Φοβάμαι πως ναι!
Το είδος αυτό είναι και το ποιό επικίνδυνο γιατί αφήνει πίσω του καμένη γη και ανθρώπινη δυστυχία. Ναι, αυτοί δεν θα κερδίσουν ,αλλά θα κερδοσκοπήσουν συνέπεια της κρίσης. Όλοι εμείς οι υπόλοιποι εάν δεν αφυπνιστούμε, θα πληρώσουμε το μάρμαρο.
